Strome nachylenie ulicy Pekařská powodowało w przeszłości znaczne trudności dla ruchu tramwajowego, a także komplikowało sytuację drogową dla samochodów osobowych i ciężarowych. Propozycja rozwiązania tej sytuacji była częścią tzw. projektu szybkiego tramwaju. Jego istotą była budowa tunelu pod wzgórzem Špilberk, łączącego dolną część ulicy Pekařská z ulicą Joštová. Całkowita długość proponowanej trasy wynosiła 650 metrów, a tunel miał mieć 10 metrów szerokości i wysokości. W pierwszej fazie tych prac, w 1978 r. od ulicy Pekařská rozpoczęto drążenie tzw. lewego tunelu piętowego. Po ukończeniu mniej niż 500 metrów planowanej trasy, cały projekt został wstrzymany w 1979 roku. Nie jest jasne, jakie były dokładnie powody tej decyzji, ale najwyraźniej priorytety planowania w tamtym czasie przesunęły się na inne obszary, a projekt szybkiego tramwaju stracił na znaczeniu. Po projekcie pozostała jedynie niezagospodarowana luka przy ulicy Pekařská, a na końcu zbocza wejście do opuszczonej sztolni zarośniętej krzakami.

Zbrojenie wykonane ze stalowych profili i żelbetowych płyt jest częściowo skorodowane, a częściowo zdeformowane przez nacisk masywnego nadkładu. Na ścianach betonowych płyt prześwitują białe formacje krasowe spieków, które utworzyły się tu później; inne tworzą kałuże na podłożu skalnym. Na pierwszy rzut oka widać jednak, że praca przy drążeniu sztolni wymagała sporego wysiłku, co potwierdzają świadkowie tej szczególnej konstrukcji.

Tunel tramwajowy pod Špilberkiem należy do najmłodszych podziemnych konstrukcji, które powstały w masywie skalnym wzgórza Špilberk. Jednak jego los jest dziś trudny do oszacowania. Chociaż plan poprowadzenia linii tramwajowej przez masyw skalny Špilberka jest nadal otwarty i może zostać zrealizowany w przyszłości, wątpliwe jest, czy istniejący tunel może zostać wykorzystany do tego celu.