Na początku XX wieku kontynuowano starania o zapewnienie wystarczającego źródła wody pitnej dla Brna, co zaowocowało budową tak zwanego Březovské vodovod. W tym kontekście w 1910 r. na wzgórzu Žlutý wybudowano dwa dodatkowe zbiorniki wodne. Wypalana cegła nie była już jednak używana jako element konstrukcyjny, ale cała konstrukcja gigantycznych zbiorników została zbudowana ze zbrojonego betonu.

Ten najmłodszy zbiornik składa się z dwóch przylegających do siebie zbiorników połączonych dużą komorą zaworową. Północny zbiornik ma prawie kwadratowy kształt i wymiary 35 x 30 m, podczas gdy większy zbiornik południowy jest prostokątny i ma wymiary 45 x 30 m. Wysokość obu zbiorników wynosi około 6 m. Betonowe zbiorniki są sklepione systemem sklepień krzyżowych wspartych na 40 (większy zbiornik) i 25 (mniejszy zbiornik) pryzmatycznych filarach na gładkich, komicznych stopach w kształcie igieł. Płaskie dno zbiorników podzielone jest prostokątnymi kanałami odwadniającymi.

Podobnie jak poprzednie dwa ceglane zbiorniki na wodę z XIX wieku, te dwa betonowe zbiorniki były również używane do zaopatrzenia w wodę pisárek, a także tylko do wody pitnej. One również przestały działać w 1997 roku i od tego czasu są puste. Obecnie są jednak przedmiotem poszukiwań ich nowej funkcji. Udostępnienie zbiorników jest jedną z niewielu możliwości ponownego wykorzystania tych cennych historycznie i technicznie interesujących przestrzeni. Genius loci tych miejsc jest tak interesujący, że samo ich zwiedzanie jest atrakcyjnym doświadczeniem. Dzięki odpowiednim modyfikacjom technicznym możliwe jest uzyskanie niezwykle atrakcyjnej strefy bez wysokich kosztów finansowych, która dzięki swoim wielofunkcyjnym możliwościom zaoferuje mieszkańcom Brna i odwiedzającym miasto niezwykłe doświadczenia i znacznie przyczyni się do atrakcyjności morawskiej metropolii.